Heftige verhalen en echte vakantie – Kampong Cham, Phnom Penh, Kampot, Sihanoukville, Siem Reap
Posted on : 26-09-2010 | By : Jeske | In : Cambodja
11
Twee weken zijn er verstreken sinds ons vorige verhaal. Hoewel we in die twee weken niet ontzettend veel plaatsen hebben bezocht, hebben we wel weer veel mooie dingen gedaan en opnieuw een geweldige tijd gehad. Cambodia is een geweldig land, mede dankzij de super vriendelijke inwoners die altijd in zijn voor een praatje. Dit is mogelijk omdat een redelijk aantal mensen hier Engels spreekt, wat toch wel een beetje een opluchting is na het handen- en voetenwerk in Zuid Laos. Mede hierdoor, maar ook door een homestay die we hebben gedaan en door indrukwekkende plekken die we hebben bezocht, zijn we heel wat te weten gekomen over de geschiedenis en de politieke situatie in dit land. Maar behalve cultureel verantwoorde activiteiten hebben we ook heerlijk liggen chillen op het strand van Sihanoukville. Enjoy our story!
Homestay in ‘the remote area’
Na in zowel Thailand als in Laos een homestay te hebben gedaan, vonden we in Kampong Cham de gelegenheid ook het echte leven in Cambodia te ontdekken. Via de Lonley Planet vonden we het adres van Rana Homestay, gerund door een Amerikaanse man en zijn Cambodjaanse vrouw. Anders dan je zou verachten bij het horen van de afkomst van Don, leven hij en zijn vrouw en kinderen echt zoals de andere Cambodjanen in dat dorp. Dit komt doordat zijn vrouw daar is opgegroeid en hij na een paar jaar werken en trekken door Azie het ook niet zo breed meer heeft. Het gezin heeft twee geweldige kinderen en we hebben daar een top tijd gehad. We hadden ons eigen bamboo hutje om in te slapen, geen electriciteit en moesten oppassen voor slangen als we naar onze slaapcabine toe liepen (eng!), maar hebben ons daar prima vermaakt. Dit kwam mede door de gastvrijheid van het gezin en de verhalen over het leven in Cambodja en de corrupte politieke situatie. We hebben een rondleiding door het dorp gekregen, met verschillende dorpelingen gesproken en een fietstocht door de omgeving gemaakt. Alle dorpelingen waren ontzettend aardig en de vrouw van ons gastgezin kon als tolk voor ons optreden. We hebben een gesprek gehad met haar 65-jarige moeder die nog steeds hele dagen op het land werkt en met een basisschoolleraar. Veel geleerd dus, maar ook veel gezellige gesprekken gehad en een super mooie omgeving gezien.
Phnom Penh
Na het primitieve verblijf in Kampong Cham, was de volgende halte Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodia. Anders dan de andere drukke en rumoerige hoofdsteden van Zuidoost Azie, is deze stad chique en relatief rustig. Omdat we hier hebben gewacht tot Maarten Jan aankwam, een vriend van Freek en oud-huisgenoot van mij, zijn we hier vier volle dagen gebleven. Ons guesthouse was prima, maar we werden helemaal gek van de tuktuk-rijders die de hele dag voor en in het guesthouse zaten, waardoor zelfs je eigen guesthouse geen veilige haven meer was. Verder was Phnom Penh gaaf. We hebben een gigantisch koninklijk paleis bezocht, zijn op een hele toffe en grote markt geweest (waar vooral ik veel te veel geld heb uitgegeven) en hebben onze vrienden die we kennen uit Vietnam, Oli en Danny, opnieuw ontmoet. Na een hele middag biertjes hebben gedronken en kaartspelletjes te hebben gespeeld, kwam de eerste tegenslag: een fatsoenlijke plaats om uit te gaan was in Phnom Penh erg lastig te vinden (tsja, de nadelen van het laagseizoen…). Ondanks dat hebben we een super middag en avond gehad! Die avond is ook Maarten Jan aangekomen vanuit Thailand en met hem zijn we de volgende dag richting de kust vertrokken.
In Phnom Penh hebben we echter ook veel mee gekregen van het vreselijke verledenvan Cambodja. Ruim 30 jaar geleden is hier een burgeroorlog geweest waarbij de Khmer Rouge, onder leiding van Pol Pot vreselijke dingen heeft gedaan met de mensen hier. en ruim een kwart van de bevolking heeft omgebracht. De bewijzen hiervan hebben we gezien in het Tuol Sleng museum, een oude middelbare school die tijdens het Pol Pot regime in gebruik genomen is als gevangenis en martelcentrum. De verhalen die je hier leest over de uithongering en marteling van onschuldige Cambodjanen zijn echt vreselijk. De foto’s die je ziet geven onmenselijke beelden weer. Na dit museum bezocht te hebben zijn we naar de killing fields gegaan. Dit is een verzameling massagraven waar duizenden Cambodjanen vermoord en begraven zijn. We hebben verhalen gehoord over soldaten die mensen met een schop op het hoofd sloegen en levend in een massagraf gooiden, verhalen over baby’s die voor de ogen van hun moeders tegen een boom werden doodgeslagen en andere gruwelijke dingen. Als je over de killing fields loopt kun je nog stukjes botten en kledingflarden op de grond zien liggen, welke elke keer als het hard regent omhoog komen vanonder een laag zand. Aan het eind van deze dag zijn we door alle indrukken uitgeput in slaap gevallen.
Op naar de kust!
Na Phnom Penh zijn we dus samen met Maarten Jan richting de Cambodjaanse kust gereden. In Phnom Penh hebben we een scooter gehuurd om de paar honderd kilometer heen en terug mee af te leggen. Wat een avontuur! Niet alleen omdat je met wapperende haren uren lang door de mooiste landschappen rijdt, maar ook omdat de politie ontwijken een heel karwei blijkt. In Phnom Penh wordt je, als je niet uitkijkt, als toerist om de haverklap aangehouden en krijg je om allerlei redenen een bekeuring. Overdag rijden met je licht aan: verboden. Geen Cambodjaans rijbewijs: boete. Gelukkig valt de hoogte van deze boetes alles mee. Stop de politie een dollar in de hand en je kunt vrolijk verder rijden.
Onze eerste halte op weg naar de kust was Kampot. Een klein rivierplaatsje ongeveer een half uur rijden van de kustplaats Kep. In Kampot hebben we in het chiqueste hotel van onze vakantie gezeten en daar hebben we even van genoten (lees: cocktails, bier en lekker eten)! Vanuit Kampot hebben we een uitstapje gemaakt naar Kep, met het plan daar een zeilbootje te huren en een dagje uit te waaien op het water. Uhh, dat ging dus niet door. We waren het dorpje nog niet binnen of we zagen de dreigende zwarte lucht van boven zee aankomen. Na een aantal minuten begon het dan ook keihard te regenen en onweren en zijn we een restaurantje ingevlucht. Dat was geen straf, want Kep staat bekend om zijn geweldige verse seafood. De rest van de middag hebben we dan ook doorgebracht met het eten van verse krab, gamba’s en inktvis. Jum!
Na Kampot zijn we doorgereden naar Sihanoukville. In een woord, relaxed! Met z’n drieen hebben we niets anders gedaan dan heerlijk gegegeten, genoten van de zon en het water, spelletjes gespeeld en cocktails gedronken. Verder zijn we een dag gaan surfen op een prachtig afgelegen strand en hebben we een dag een catamaran gehuurd. We zijn een avond gaan stappen in een echte Cambodjaanse club, waar we zo ongeveer de enige westerlingen waren. Onze tuktuk-rijder hebben we uitgenodigd een biertje met ons mee te doen. Eigenlijk verschilt een Cambodjaanse club niet zo veel van een club in Nederland: harde muziek, veel bier en dansende mensen. Zelfs de muziek verschilt, met uitzondering van een paar geweldige Aziatische meezingers, niet heel veel van de muziek die wij horen als we gaan stappen. Grappig was wel dat er halverwege de avond een heel fout toneelstuk met muziek werd opgevoerd op het podium. Schijnbaar houden ze daar hier in Cambodja wel van, want iedereen stond zichtbaar te genieten. Wij stonden alleen maar heel hard te lachen!
Angkor Wat
Na het vakantievieren in Sihanoukville heeft Maarten Jan ons verlaten en werd het voor ons tijd weer eens cultureel verantwoord te doen. Op naar Ankor Wat! Voor degene die hier nog nooit van gehoord hebben: dit is een gigantisch herontdekt tempelcomplex vlak bij Siem Reap vol met ruines van tussen de 10e en 13e eeuw. We hebben hier drie dagen doorgebracht en hoe veel tempels we deze reis ook al hebben gezien; het was geweldig. Eigenlijk moet je er zelf geweest zijn om te weten hoe indrukwekkend de tempels en andere ruines zijn, maar mocht dit om wat voor reden dan ook (nog) niet gaan: wij hebben foto’s genoeg! Siem Reap is trouwens ook erg de moeite waard. We vonden hier sinds lange tijd weer gezellige restaurantjes in een leuk straatje die we een groot deel van onze tijd hebben moeten missen.
Nog een weekje relaxen!
Waarschijnlijk wordt dit ons laatste verslagje vanuit Azie, want over anderhalve week vliegen we al weer naar huis. Super jammer natuurlijk, maar ook erg leuk om iedereen weer te zien. Voordat we ons weer in het hectische Nederlandse leven gaan mengen, ik door keihard te studeren en Freek door keihard een baan te zoeken, gaan we eerst nog een weekje relaxen op Koh Pagnang, een tropisch eilandje in het zuiden van Thailand waar we tot nu toe alleen nog maar goede verhalen over hebben gehoord. Morgen nemen we de bus naar Bangkok om van daaruit naar onze laatste vakantiebestemming in Azie te gaan. Nog even en dan zien we jullie weer!
Tot snel,
Jeske en Freek